မေၾကကြဲေတာ့ပါဘူး
ရင္နာနာနဲ့ အေၾကြေစာခဲ့သူေတြအတြက္...
ဒါဟာ ဆုံးရွုံးမွု့တစ္ခုဆုိရင္ေတာင္
သမုိင္းတစ္ခုေတာ့ သူတုိ့ ထားရစ္ခဲ့ၾကတာပဲ ။
ပီေခၾကီးေရ (yzarc rewop)
ငါတုိ့ရဲ့ ျငီးတြားသံေတြ
ငါတုိ့ရဲ့ ေတာက္ေခါက္သံေတြကုိ
ရင္ခြင္ထဲ
ေက်ေက်နပ္နပ္ၾကီး သိမ္းထားရက္နုိင္ပါေပတယ္ ။
မဆံ့မျပဲနဲ့
တစ္စစီေပါက္ ကြဲလာမဲ့တစ္ေန့ထိ
အသင္ပီေခ
မုိက္မုိက္ကန္းကန္းနဲ့ လြယ္ပုိက္ထားေတာ့မွာလား ။
"သမုဒ္ဒရာထက္
ခဏတက္တဲ့ ေရပြက္" တဲ့ ့့့့့့့့့့။
့
တကယ့္ေၾကကြဲစရာပါပဲ
ျမင့္ျမင့္ ျမတ္ျမတ္ တရားသံေတြအတြက္
ပီေခ့ နားေတြ ဆြံ့အေနတယ္
ျမင့္ျမင့္ျမတ္ျမတ္ ရုပ္ပြားေတာ္ေတြအတြက္
ပီေခ့ မ်က္လုံးေတြကန္းေနခဲ့တယ္ ။
ပီေခေရ
ူမင္းေၾကာင့္ ဒုိ့လမ္းေတြ မေျဖာင့္ျဖူးေတာ့ဘူး
မင္းေၾကာင့္ ဒုိ့အိမ္ေတြ အမုိးမလုံေတာ့ဘူး
မင္းေၾကာင့္ ဒုိ့ဘ၀ေတြ အလင္းမရွိေတာ့ဘူး
မင္းေၾကာင့္ ဒုိ့အနာဂတ္ေတြ မလွပေတာ့ဘူး ။
ပီေခေရ
မင္း လုုုပ္ရက္ခဲ့တယ္ကြာ
မင္းလက္မွာ ျမင့္ျမတ္သူေတြရဲ့ ေသြးေတြေပက်ံေနတယ္
မင္း ဘက္နက္ထိပ္မွာ ဒုိ့လူမ်ဳိးစစ္စစ္ေတြရဲ့ ေသြးေတြ (ရန္သူမဟုတ္.ဖက္ဆစ္ သူပုန္လည္း မဟုတ္ပါ) ကပ္ျငိေနတယ္ ။
ပီေခေရ
မင္း...
မင္း...
မင္းေတာ့ကြာ ။ ။
anaggha
Monday, October 15, 2007
ေဘာ္ဒါၾကီး ပီေခ... သုိ့
Posted by
elevator
at
8:58 PM
Labels: ကဗ်ာ...ေဘာ္ဒါၾကီး ပီေခ..သုိ့
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment